به نام حضرت دوست
قصه گوي مهربان
سلام
مجنون هميشه و همواره عاشق و شيدا و شيفته و شوريده
ليلي بوده
دل او وقتي شكست
ميداني ذره ذره هايش در كجا پراكنده ميشود؟
در آسمان
و خدا آنگاه به فرشته هايش دستور ميدهد
برويد
و ذره ذره هاي آن دل شكسته را بيابيد
ميداني چرا؟
چون هر ذره ذره آن دل آينه تمام نماي خدا بود
و اگر شكستي بدان
دل شكسته ات
تبديل ميشود به هزاران دل عاشق
و كاش يك تكه از آن در قلب من بنشيند
تا مرا نيز بشكند
قصه گوي
مهربان
از خودت مراقبت كن
بي بهاء نشكني
بي بهاء از هم پاشيده نشوي
زماني بشكن
كه مطمئن باشي
خريدارت فقط و فقط خداست
هر چند كه ميدانم اينگونه هست
اما مراقب كوچكترين موجود زنده كه به
طرفه العيني
جنسيت خود را شر به خير و يا از خير به شر
تغيير ميدهد
نيت هست
كه در همان لحظه شكستن
تغيير ماهيت پيدا نكند
ميدانم و ميدانم و ميدانم
كه كمال انقطاع رسيدهاي
پرده هاي نوراني را نيز پاره كن
تا در معدن عظيم الهي
خود را فنا ببيني
قصه گوي
مهربان
دعايم كن
در پناه حضرت دوست