خاني‏ابادي‏ها! ذليل نشين. هفت كور به يه پول

يا علي مددي

نگاهش كردم. اشك در چشمان سياهش حدقه زده بود و قطره قطره مثل مرواريد از آن پوست سياه فرو ميچكيد. ديگر نه اضمحلال بود نه گوريل نه سياه‏طور... دامادمان بود، ابوراصف

مستم كردي به اين پيشنهادت. تا اخر خدا ممنونم ازت

من هم خوانش كتاب من ِ او نوشته رضا اميرخاني رو تقديم مي‏كنم به همه دوستان.